Θυμάμαι την πρώτη παράσταση που έγινε στο Θέατρο Φλόκα (νυν «Ολύμπια»), στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Αρχαίας Ολυμπίας, επί προέδρου Νίκου Καρυώτη, με τον αξέχαστο και διάσημο πλέον χορευτή, Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, «Μίσα». Ούτε η αίγλη του ονόματος παγκοσμίως, ούτε το επίπεδο της χορευτικής παράστασης του Μπαρίσνικοφ, ούτε ακόμα και η φειδωλή παρουσία του κόσμου, δεν θύμιζε εκείνη τη μέρα.
Αυτό όμως, σε καμία περίπτωση δεν απαξιώνει στο ελάχιστο την παρουσία του ιστορικού Λυκείου Ελληνίδων του Πύργου, η οποία με το πολυπληθές συγκρότημα του 100 και πλέον ανθρώπων που καταθέτουν την ψυχή τους, παρουσίασε ένα υπέροχο μουσικοχορευτικό δρώμενο, με εξαίρετες ερμηνείες, από τα μέλη των χορευτικών ομάδων και της χορωδίας.
Ίσα-ίσα που, ακόμα και αν συγκρίνεις τις δύο παραστάσεις μεταξύ τους, αυτό που κάνει και τις δύο να ξεχωρίζουν, είναι η κατάθεση της ψυχής, που εκτός από το ταλέντο, «αγγίζει» τις καρδιές των θεατών και «περνάει» μέσα τους το μεγαλείο της τέχνης του χορού και της μουσικής. Οι χορευτές – μικροί και μεγάλοι – παρουσίασαν επάξια τις χορευτικές τους ικανότητες, χορεύοντας χορούς από την Ελλάδα, την Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία, ακολουθώντας πιστά την υποδειγματική διδασκαλία των χοροδιδασκάλων τους, κ. Κώστα Τζενέτου και κ. Γωγώς Μουρούτη.
Τα «ωριμότερα» μέλη του Λυκείου Ελληνίδων, συνδυάζοντας τις φωνές τους και ακολουθώντας τα μουσικά μονοπάτια του πιάνου της κ. Κωστούλας Σακκά-Κυρίτση, σε ταξίδευαν σε άλλες εποχές. Κρατώντας ζωντανή την παράδοση της μουσικής, μας προσφέρουν με το πηγαίο ταλέντο τους, ακούσματα που ευτυχώς δεν έχουν χαθεί ακόμα, που συγκρίνοντάς τα με κάποια σύγχρονα «ζουγκλώδη» και άλλα «προοδευτικά» σχήματα και θεάματα, αντιλαμβάνεται πως απέχουν παρασάγγας από την κατάθεση της ψυχικής διάθεσης και δύναμης, αυτών των «εραστών της τέχνης», αυτών των απλών ανθρώπων στην πενιχρή – από άποψη φιλοτεχνίας κοινωνία μας.
Είδα πολλές γνωστές φυσιογνωμίες, όλοι άνθρωποι καθημερινοί, που παλεύουν στο μετερίζι της ζωής, να «εκθέτουν» τον εαυτό τους, να μην στέκονται απαθείς μπροστά στη λαίλαπα της κοινωνικής αναταραχής που ζούμε και να καταθέτουν το πηγαίο ταλέντο τους, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα και οι ίδιοι, αυτά που προσφέρουν στο κοινό τους.
Δεν μπορώ να αποφύγω να συγκρίνω άλλες καταστάσεις που αυτή τη στιγμή συμβαίνουν – λόγω Σαββατόβραδου – σε night club και νυχτομάγαζα, με αυτή την ψυχική ευφορία που προσλαμβάνω από τους ήχους και το θέαμα της δεξιοτεχνίας τους!
Θεωρώ πως, παραστάσεις σαν την αποψινή, που είναι ταυτόχρονα και «χαλινός» στην πολιτιστική και κοινωνική μας κατρακύλα, αν μη τι άλλο, θα έπρεπε να τυγχάνουν πιο σοβαρής και ζεστής αντιμετώπισης από τους πολίτες και την κοινωνία, όπως ακριβώς έχω δει αμέτρητες φορές – λόγω της δουλειάς μου – να «συμπεριφέρεται» στα «μεγάλα ονόματα» του θεάματος και της show biz!
Ας γίνουν τέτοια θεάματα, οάσεις πολιτισμού, ζωογόνα ποτάμια στην έρημο της αυτό-από-κοινωνικοποίησης και του «εγκλεισμού» στο προσωπικό συμφέρον και την καλοπέραση και ας βοηθήσουμε όλοι εμείς οι «θεατές», να μην μένουμε μόνο στην επιδερμίδα, αλλά να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε την ουσία των πραγμάτων που όντως προσδίδουν νόημα στην ούτως ή άλλως σύντομη ζωή μας.
«Τα πάντα ρει και ουδέν μένει», εκτός ίσως από το ίδιο το νόημα της ζωής.
Τελειώνοντας, οφείλω να αναφέρω την σημαντική παρουσία του Λυκείου Ελληνίδων στην τοπική κοινωνία, με την άοκνη και επίπονη προσπάθεια τόσο της προέδρου κ. Τούλας Καλαμπόκα, όσο και όλων των μελών, για τη συνέχιση της παράδοσης και των ιδανικών της κοινωνίας μας.
Στην επιτυχημένη παράσταση συνετέλεσαν, τόσο τα σκηνικά της κ. Μίκας Κωνσταντινίδη από το «Ιδεοπωλείον», όσο και άλλων πολλών που εργάστηκαν ακούραστα για την επιτυχία της, Μεταξύ άλλων αναφέρω τις κυρίες, Ελένη Κόλλια και Σία Γιαβή (έφοροι Χορού και Ιματιοθήκης), την χορογράφο κ. Κατερίνα Σωτήρχου της ομάδας «Χοροέκφραση» Κρεστένων, και τις κυρίες Αικατερίνη Παρασκευοπούλου, Μαρία Κοτσόβελου και Τέσσυ Διαμαντοπούλου, που είχαν την επιμέλεια της εκδήλωσης.
Την εκδήλωση χαιρέτησε ο πρόεδρος Κ.Ε.Δ.Α.Ο. κ. Αριστείδης Παναγιωτόπουλος, υπεύθυνος αντιδήμαρχος πολιτισμού Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας
Χορηγοί επικοινωνίας: «ΠΑΤΡΙΣ», «ΑΥΓΗ»
Χορηγός: «ISTANTE»
Με την ευγενική υποστήριξη των: Δικηγορικός Σύλλογος Ηλείας, Επιμελητήριο Ηλείας, Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Πύργου.
◊
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή κειμένων, φωτογραφιών, γραφικών και εικονογραφήσεων, ή μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό μέσο, όλου ή μέρους των αναρτήσεων του blog και του site, χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη (Νόμος 2121 / 93 άρθρο 14 παρ. 3 Περί πνευματικής ιδιοκτησίας). Οι φωτογραφίες, τα γραφικά και γενικά αρχεία που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα και συνοδεύουν τα άρθρα, την ευθύνη νόμιμης χρήσης τους έχει ο δημιουργός τους.
copyright © 2013 Δημήτρης Παπαϊωάννου
If the writing is honest it cannot be separated from the man who wrote it. Tennessee Williams
Κύριε Δημήτρη Παπαϊωάννου ονομάζομαι Κωστούλα Σακκά είμαι καθηγήτρια μουσικής στος 2ο Γυμνάσιο Πύργου και υπεύθυνη τα τρία τελευταία χρόνια στη χορωδία λυκείου Ελληνίδων Πύργου.
Θέλω απο καρδιάς να σας συγχαρώ για το καταπλητκικό άρθρο που έχετε γράψει για την παράσταση που δόθηκε το προηγούμενο Σάββατο στο θέατρο Φλόκα.
Δείχνει την κουλτούρα σας και πόσο “ψαγμένο”άτομο είστε και φυσικά καλλιτέχνις στο είδος σας μιας και οι φωτογραφίες σας είναι καταπληκτικές.
Θα ήθελα αν είναι εύκολο με την άδειά σας να το εκτυπώσω και να το δώσω στους χορωδούς μιας και δεν έχουν όλη γνώση τεχνολογίας για να το δούν και αν μου επιτρέπετε να μου στείλετε το σύνδεσμο να το ανακοινώσω σε μια σελίδα που διαχειρίζομαι για να το διαβάσουν.(μουσική και μουσικοί)
Δεν είναι μόνο δική μου άποψη αλλά και πολλού γνωστού φιλικού κόσμου που έχουμε ανταλλάξει απόψεις.
Νάστε καλά και σας εύχομαι ό,τι καλύτερο
Με εκτίμηση
Κωστούλα Σακκά
Καθηγήτρια μουσικής και πιάνου
LikeLike
Κυρία Σακκά,
με τη συγκινητική σας και εξόχως σημαντική για μένα παρούσα επιστολή σας, εκφράζετε ένα αγαθό που λείπει από τον τόπο και την κοινωνία μας. Αυτό της αναγνώρισης. Ως άτομα, όλοι μας έχουμε ανάγκη την αγαθή αυτή πράξη γιατί μας δίνει τη δύναμη να συνεχίζουμε δημιουργικά αφού μας εξυψώνει το ηθικό και γεμίζει την ψυχή μας με ενθουσιασμό και αγάπη.
Ανάμεσα στις αρετές της αγάπης, της πίστης, της ελπίδας και της δικαιοσύνης, στέκεται επάξια και η αρετή της κατανόησης.
Η κατανόηση και όλα όσα απορρέουν απ’ αυτήν, είναι βασικό στοιχείο της προόδου του γένους των ανθρώπων από την χαραυγή της παρουσίας του.
Με τα λόγια σας, και τις σκέψεις όλων όσων “συμμέχουν” νοητά σε αυτή σας την επιστολή, μου δίνετε δύναμη και κουράγιο να συνεχίσω να κάνω ακόμα περισσότερα. Σας ευχαριστώ και εγώ από την καρδιά μου για τη μεγαλοψυχία και την έκφραση της αγάπης σας.
Όσον αφορά στην “άδειά μου”, με μεγάλη μου ευχαρίστηση να το στείλετε και εγγράφως σε όποιον εσείς επιθυμείτε, ως “επιστολή” μου προς όλους εσάς, επειδή αν ήταν δυνατόν, θα το έκανα εγώ στον καθέναν σας ξεχωριστά.
Ως πρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών Φωτογράφων Ηλείας “Φωτακτίς”, (http://fotaktis.wordpress.com) κάνω τη σκέψη – με την ευκαιρία της γνωριμίας μας – μιας συνεργασίας εν γένει σε ό,τι αφορά σε θέματα πολιτιστικά. Η δική μας θέση πάνω στον πολιτισμό, εκφράζεται μόνο και μόνο από την τέχνη που υπηρετούμε, ως δημιουργοί και ως λειτουργοί, αφού “μεταδίδουμε” μέσω αυτής την αισθητική ως αξία, μέσα στον συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο μας, προκειμένου να κρατάμε υψηλά το επίπεδο του πολιτισμού μας. Θα ήταν τιμή μας να συναντηθούμε και να κουβεντιάσουμε πάνω σε ιδέες και σκέψεις που μπορούν να αυξήσουν την προσφορά μας στην σύγχρονη κοινωνία και που αναμφισβήτητα ως παλαιότεροι, έχετε προσφέρει με το έργο σας, ως Λύκειο Ελληνίδων. Θέλουμε να δώσουμε ένα διαφορετικό “στίγμα” ως φωτογράφοι, που μέχρι τώρα δεν είχαμε συνολικά καταφέρει επί σειρά ετών. Σε αυτή μας την προσπάθεια, είναι απαραίτητη και η “συμμετοχή” της κοινωνίας και ιδαίτερα όλων των φορέων που έχουν δημιουργηθεί γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους: να προσφέρουν, να συνεργάζονται, να συμμετέχουν ενεργά, σε πράξεις και έργα που συνεισφέρουν στην σταθερότητα των θεμελίων του σύγχρονου πολιτισμού μας.
LikeLike