Θα πάω αρκετά χρόνια πριν, το 1998, σε ένα μικρό ιστορικό χωριό, το οποίο είναι επίσης συνδεδεμένο με την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία (όπως και ο παρακάτω μύθος), λόγω των πασίγνωστων Ολυμπιακών Αγώνων: την Αρχαία Ολυμπία.
Σε ένα μικρό studio εκεί, ένας καλλιτέχνης ξεκινούσε μια σειρά έργων με θέματα βασισμένα σε μη παραδοσιακές εντυπώσεις, κατά κάποιο τρόπο αφηρημένα μα κυρίως δημιουργημένα καθαρά από τη φαντασία του.
Λιγα χρόνια μετά, το 2004, δημιουργήθηκε ένας πίνακας ο οποίος προξένησε αφ’ ενός το ενδιαφέρον και αφ’ ετέρου παραξένεψε με την σύλληψη της ιδέας: Στο έργο αυτό, παρουσιαζόταν μια γυναίκα η οποία γεννούσε αυγά! Μέσα στα αυγά υπήρχαν ζωντανές γυναίκες που ήταν έτοιμες και αυτές να γεννήσουν επίσης… αυγά!
Σε έκθεση που πραγματοποιήθηκε στην Παλαιά Αγορά του Πύργου το 2009, ο πίνακας ξένισε και θεωρήθηκε αρκετά παράδοξος όσο και υπερβολικός. Και δικαιολογημένα άλλωστε, αφού είναι πλέον γνωστό πως ο κάθε καλλιτέχνης εκφράζεται με τον δικό του μοναδικό τρόπο, υλοποιώντας και αξιοποιώντας τη φαντασία του όπως αυτή του υποδεικνύει, ακόμα και αν δεν πληρεί πάντοτε τις προυποθέσεις ενός έργου εντός ορθολογιστικού πλαισίου, σύμφωνα με την εποχή και τα δεδομένα που αυτή δέχεται ως «φυσιολογικά».

Ας πάμε όμως στον μύθο:
Στην Αρχαιοελληνική Μυθολογία η Λήδα ήταν η μητέρα των Κάστορα και Πολυδεύκη (Διόσκουροι) και της (Ωραίας) Ελένης και Κλυταιμνήστρας. Ο μύθος λέγει ότι ήταν σύζυγος του Τυνδάρεω την οποία ερωτεύτηκε – ποιός άλλος; – ο Δίας και την κατέκτησε με έναν μοναδικό τρόπο. Ζήτησε τη βοήθεια της θεάς Αφροδίτης η οποία τον μεταμόρφωσε σε κύκνο και λαμβάνοντας αυτή μορφή αετού τον κατεδίωξε. Η Λήδα νοιώθοντας συμπάθεια προς τον κατατρεγμένο κύκνο, θέλησε να τον προφυλάξει από τον αετό και τον έκρυψε στην αγκαλιά της για να τον σώσει.
Έτσι λίγο αργότερα, μετά την θεΐκή συνεύρεση, γεννήθηκαν… δύο αυγά. Από το ένα βγήκε ο Πολυδεύκης και η Ελένη (παιδιά του Διός και αθάνατα) και από το άλλο ο Κάστωρ και η Κλυταιμνήστρα (παιδιά του Τυνδάρεω και θνητά).
Όπως ήταν φυσικό ο μύθος του Δία και της Λήδας, ενέπνευσε πολλούς αρχαίους αλλά και νεώτερους καλλιτέχνες, που απέδωσαν – κατά κανόνα – την ερωτική σκηνή της ερωτοτροπίας τους.


Πρόσφατα, στο Παρίσι, συνελήφθη η γυμνή καλλιτέχνις Μιλό Μουαρέ, επειδή έβγαζε φωτογραφίες selfie με περαστικούς και με φόντο τον Πύργο του Άιφελ. Η συγκεκριμένη καλλιτέχνις, λίγο καιρό πριν, σε μια περφόρμανς της στην Κολωνία, είχε δημιουργήσει έναν πίνακα από αυγά με ακρυλικό χρώμα, που «γεννούσε» η ίδια!!!


Ακόμα και αν – σύμφωνα με πολλούς – η λεγόμενη «performance art» είναι μια ανοησία του σύγχρονου πολιτισμού μας, και ότι «εάν δεν υπήρχε, κάποιος έπρεπε να την εφεύρει» όπως τονίζει η Guardian, εντούτοις είναι προφανές πως κάποια τυχαία γεγονότα, μεταξύ τους ασύνδετα χρονικά, έχουν μια αναφορά πολύ βαθύτερη και πολύ πιο «σκοτεινή» από το προφανές. Και αυτό μόνο μέσω της τέχνης – ακόμα και της αμφιλεγόμενης – εκφράζεται καλύτερα απ’ οπουδήποτε αλλού. Δεν κρίνεται εδώ το σωστό και το λάθος, γιατί απλά και ιστορικά να το σκεφθούμε, πολλοί από τους σημερινούς αστέρες του καλλιτεχνικού στερεώματος (παλιοί και νέοι), στην εποχή τους ήταν προκλητικοί για τα τότε ήθη, ενώ σήμερα θεωρούνται αυθεντίες και έχουν την αξία του διαχρονικού. Ούτε και προσπαθώ «να βλογήσω τα γένια μου», κάνω απλά έναν συσχετισμό σε διαφορετικά αντικείμενα που έχουν κάποια κοινά σημείο αναφοράς. Στην περίπτωσή μας τρία:
Γυναίκα-αυγά-ζωγραφική…
Η παράδοξη όσο και προκλητική περφόρμανς της Μουαρέ, απλά με έκανε να συνειδητοποιήσω το πόσο μικρός είναι ο κόσμος μας και το πόσο αληθινό είναι το γεγονός ότι οι ιδέες ταξιδεύουν, είναι ακηδεμόνευτες και παρ’ όλα αυτά μπορούν να αναγεννηθούν με νέες μορφές και σε διαφορετικές συνθήκες και εποχές, αλλά παραμένουν ισχυρά τοποθετημένες στο υποσυνείδητο της ανθρώπινης διανόησης και φύσης. Ενδεχομένως…
πηγές: www.theguardian.com
www.lifo.gr
◊
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή κειμένων, φωτογραφιών, γραφικών και εικονογραφήσεων, ή μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό μέσο, όλου ή μέρους των αναρτήσεων του blog και του site, ΜΟΝΟ με την έγγραφη άδεια του εκδότη (Νόμος 2121 / 93 άρθρο 14 παρ. 3 Περί πνευματικής ιδιοκτησίας) και την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και ο δημιουργός.
Την ευθύνη νόμιμης χρήσης για τις φωτογραφίες, τα γραφικά και γενικά αρχεία που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα και συνοδεύουν τα άρθρα, έχει ο δημιουργός τους.
copyright © 2015 Δημήτρης Παπαϊωάννου