«Η Πάλη συμβολίζει την αιώνια αντιπαλότητα των αντιθέτων που συνθέτουν την ύπαρξη. Στην αρχαία Ολυμπία η παλαίστρα (το αλώνι, ο χώρος που διεξαγόταν ο αγώνας της πάλης) είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που μέσα του διεξάγεται ο αιώνιος αγώνας του καλού και του κακού, του πνεύματος και της ύλης, του επιθυμητικού (ενστικτώδους) και του λογικού μέρους της ψυχής (κατά τον Πλάτωνα), του χρέους και του πάθους. Οι θεατές και οι αθλούμενοι δέχονται την μυστηριακή επίδραση αυτού του αθλήματος – συμβόλου. Το πνεύμα του και η ευγενής άμιλλα γίνονται σιγά-σιγά δεύτερη φύση και δίνουν στον άνθρωπο την ικανότητα και τη δύναμη εκείνη που απαιτούν κορυφαία επιτεύγματα στη ζωή. Με άλλα λόγια αυτό που κάνει ο αθλητής στην παλαίστρα και αυτό που παρακολουθούν μαγεμένοι οι θεατές είναι ο αγώνας του ήρωα–ανθρώπου να καταπολεμήσει τη ζωώδη φύση του. Πυρπολεί την ανθρώπινη κακία και μετασχηματίζει τη Βία σε Πνευματική αξία.
Ένα από τα βασικά ένστικτα του ανθρώπου είναι το ένστικτο της επιθετικότητας. Στην προσπάθεια του να προστατευθεί από αυτό το φοβερό ένστικτο, το άτομο χρησιμοποιεί ένα μηχανισμό άμυνας, που ονομάζεται “Μετουσίωση” ή “Εξιδανίκευση”. Με τη δραστηριότητα της “Ευγενούς Άμιλλας” ο άνθρωπος μετουσιώνει την επιθετικότητα σε ανώτερη πνευματική λειτουργία δημιουργώντας έτσι την έννοια του Ιδανικού.
Η καθολική ανθρώπινη ανάγκη προβολής και επικρατήσεως, περνά μέσα από τη μάχη να νικήσουμε πρώτα-πρώτα τον ίδιο μας τον εαυτό βελτιώνοντας τον. Η κατάκτηση της Νίκης μέσα στην εσωτερική μας παλαίστρα με δόλιο τρόπο, καθίσταται αδύνατη. Και ο κοινός αυτός αντίπαλος είναι του καθενός το ίδιο του το σώμα, τα όρια και η αντοχή του που ωθούνται στα άκρα, απ’ αυτό το ασίγαστο ανθρώπινο πάθος. Κάθε φορά που ανάμεσα σε δύο ανθρώπους έμπαινε η μορφή της φτερωτής αυτής θεάς (Νίκης), απότομα έπαυε να υφίσταται η ύπαρξη του άλλου και η σύγκρουση γινόταν εξοντωτική με τα σπαθιά στις παλιές εποχές και στις σύγχρονες με τις αόρατες λεπίδες της υποκρισίας και του εμπαιγμού. Χρησιμοποιώντας «όλα τα μέσα», ο άνθρωπος για να πετύχει αυτό το σκοπό, γινόταν πανούργος και η κοινωνία άρρωστη. Ώσπου μια μέρα γεννήθηκε ο “Αθλητισμός”, και ένα υπέροχο άθλημα που υμνεί ο Φιλόστρατος: «Η κόρη του Ερμή, η Παλαίστρα, εφεύρε την Πάλη και η γη όλη χαίρει για το εύρημα, επειδή τα σιδερένια πολεμικά όπλα θα πεταχτούν μακριά από τα χέρια των ανθρώπων και τα σταδία θα πάρουν γλυκύτερη δόξα απ’ τα πολεμικά στρατόπεδα, οι δε άνθρωποι θα αγωνίζονται γυμνοί».
Κάθε πολιτισμός της παγκόσμιας ιστορίας περιλαμβάνει το αγώνισμα της πάλης ως μέσο διασκέδασης ή εξάσκησης για αυτοάμυνα.
Εκεί όμως όπου πρώτη φορά η Πάλη εμφανίζεται ως “Άθλημα” (μέσο αγωγής του λάου) είναι ο Σεπτός τόπος της Αρχαίας Ολυμπίας και ο ξεχωριστός Πολιτισμός των Αρχαίων Ελλήνων.»
Ο Χρήστος Κόλλιας, Λέκτορας του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών εκφράζει τη δική του άποψη για την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δ.Ο.Ε. να θέσει το άθλημα της Πάλης εκτός των Olympic Games το 2020.
Διαβάστε περισσότερα για την πάλη και την απόφαση της ΔΟΑ να την καταργήσει από τα Ολυμπιακά Αγωνίσματα στη διεύθυνση:
http://www.palema.gr/arthra/pali/item/3564-epitelous-i-pali-sothike-afiste-ta-games-sta-rafia-tous
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν, είναι από το 3ο Διεθνές Τουρνουά Ελληνορωμαϊκής και Ελευθέρας πάλης που έγινε στην Αρχαία Ολυμπία, στις 19 και 20 Ιουλίου 2014. (Τελετή έναρξης και αγώνες)
Αξίζει να αναφερθεί πως για ακόμα μια φορά, η συνεργασία μεταξύ των φορέων της πόλης (Εμπορικός Σύλλογος, Α.Ο. Ολυμπιονίκης, Ένωση Ξενοδόχων) και του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας, συνέβαλλαν στην άψογη διοργάνωση του Τουρνουά.
◊
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή κειμένων, φωτογραφιών, γραφικών και εικονογραφήσεων, ή μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό μέσο, όλου ή μέρους των αναρτήσεων του blog και του site, χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη (Νόμος 2121 / 93 άρθρο 14 παρ. 3 Περί πνευματικής ιδιοκτησίας). Οι φωτογραφίες, τα γραφικά και γενικά αρχεία που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα και συνοδεύουν τα άρθρα, την ευθύνη νόμιμης χρήσης τους έχει ο δημιουργός τους.
copyright © 2014 Δημήτρης Παπαϊωάννου