Rubus fruticosus L.
Βάτος (ή Ρούβος) ο θαμνώδης
«Ρούβος» είναι η επιστημονική ονομασία του κοινού μας «βάτου» που όλοι έχουμε δει να φυτρώνει στις άκρες των δρόμων και των χέρσων χωραφιών, ενώ αποτελεί και «μπελά» για τα καλλιεργούμενα αγροτεμάχια και ελαιώνες μιας και η κάθε προσπάθεια καταστροφής του μοιάζει ανώφελη. Έχει «συνήθεια» να «φυτρώνει εκεί που δεν το σπέρνουν»! Το όνομά του προέρχεται από τα Λατινικά από την λέξη ruber, που σημαίνει «κόκκινο». Ο βάτος είναι φαρμακευτικό φυτό γνωστό από την αρχαιότητα. Οι Έλληνες συγγραφείς Θεόφραστος και Διοσκουρίδης εκθείαζαν τις φαρμακευτικές αρετές των φύλλων του ενώ η παρουσία απολιθωμάτων αποδεικνύουν ότι τα βατόμουρα ήταν μέρος της καθημερινής διατροφής των αρχαίων το οποίο αναφέρουν ο Αισχύλος και ο Ιπποκράτης, πατέρας της ιατρικής!
Φωτογράφισα τα βατόμουρα σε μια ταπεινή γωνιά της Αρχαίας Ολυμπίας, με τους γλυκύτατους καρπούς του και τους άλλους «συνδαιτυμόνες», τα μικροσκοπικά μυρμήγκια που περιφέρονται στους μίσχους των φύλλων και του κορμού, ανάμεσα στα αγκάθια και την άγνωστη στους περισσότερους επιφάνεια με μικροσπκοπικές τρίχες κορμού του.
◊
Αισωπου Μυθοι | Ροια και μηλεα και ελαια και βατος
Ῥοιὰ καὶ μηλέα περὶ κάλλους ἤριζον· πολλῶν δ᾿ ἀμπισβητήσεων μέταξυ γενομένων, βὰτος ἐκ τοῦ πλησίον ἀκούσασα φραγμοῦ· Παυσώμεθα, εἶπεν, ὦ φίλαι, ποτὲ μαχόμεναι.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἐν ταῖς τῶν ἀμεινόνων στάσεσι καὶ οἱ μηδενὸς ἄξιοι πειρῶνται εἶναί τι.
(Η ροδιά με τη μηλιά, μάλωναν για το ποιά είναι πιο όμορφη. Αφού είπαν πολλά και από τα δύο μέρη, βγήκε η βάτος και τους λέει: “αμάν πια, δεν θα σταματήσετε ποτέ να μαλώνετε;” Κι έτσι η βάτος έδειξε ανωτερότητα προς τα δέντρα που θεωρούνται ασύγκριτα ωραιότερα από την ίδια. Ενώ εκείνα με τη φιλονικία τους παρουσιάστηκαν ως κατώτερα.)
◊