Είναι η εποχή που όλη η Φύση χαίρεται με τον ερχομό της Άνοιξης.
Και για την Ολυμπία, είναι η εποχή που τα δέντρα αυτά, της δίνουν την χαρακτηριστικότερη πινελιά που συμπληρώνει χρωματικά τα χιλιόχρονα μνημεία της…
Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στην ιστορία της κουτσουπιάς. Πολλές οι παραδόσεις και οι θρύλοι. Αυτό που μου κάνει πάντοτε εντύπωση είναι ο «τρόπος» που όταν ανθίζει, εμφανίζεται στο τοπίο, χωρίς να το αναταράσσει, χωρίς να το διαστρεβλώνει, χωρίς να του επιβάλλεται.
Έκανα όπως κάθε χρόνο σχεδόν κάνω, την καθιερωμένη βόλτα μου, τέτοια μέρα, στον Αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, για να θαυμάσω αλλά και να φωτογραφίσω τα πανέμορφα χρώματα που ξεπηδούν ανάμεσα από αρχαίες κολώνες και πανύψηλα πεύκα.
Ήμουν ακόμα παιδί, που ερχόμουν εδώ με τον πατέρα μου, ακολουθώντας τον κατά πόδας στη δουλειά του, ως φωτογράφος επισκεπτών των αρχαιοτήτων.
Θυμάμαι πάντα να βγάζει και αυτός φωτογραφίες τα δέντρα αυτά, ψάχνοντας να βρει τις γωνίες και το κατάλληλο φως. Μάθαινα έτσι κοντά του τα μυστικά της φωτογραφίας. Εκεί, στο «πεδίο της μάχης».
Από τότε, και για πολλά χρόνια, – έως σήμερα -, πηγαίνω εκεί, νοσταλγώντας τα περασμένα χρόνια, θαυμάζοντας το θαύμα της αναγέννησης της Φύσης και φωτογραφίζοντας με οδηγό το συναίσθημα και λιγότερο την τεχνική αρτιότητα ή την καλλιτεχνική έκφραση.
◊
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή κειμένων, φωτογραφιών, γραφικών και εικονογραφήσεων, ή μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό μέσο, όλου ή μέρους των αναρτήσεων του blog και του site, χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη (Νόμος 2121 / 93 άρθρο 14 παρ. 3 Περί πνευματικής ιδιοκτησίας). Οι φωτογραφίες, τα γραφικά και γενικά αρχεία που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα και συνοδεύουν τα άρθρα, την ευθύνη νόμιμης χρήσης τους έχει ο δημιουργός τους.
copyright © 2012 Δημήτρης Παπαϊωάννου